Niemieckie trałowce typu 43
Przemysław Federowicz
część III

Aktualizacja: 05.03.2005

Magazyn Okręty Wojenne Nr 4/2003 (61)
Jezyk: polski

Streszczenie: Opisuję w nich genezę i powstanie niemieckich trałowców typu 1943, nastepców wersji 1935 i 1940. Artykuł jest wzbogacony zdjęciami i rysunkami technicznymi trałowca typu 1943. W kolejnych częściach zostaną przedstawione losy trałowców wszystkich typów podczas II wojny światowej a także losy powojenne.

Zobacz także:
Wyposażenie niemieckich trałowców - trał Otter
Rysunek niemieckiego trałowca typu 1935 /Rys. Tomasz Grotnik

Fragment artykułu: Wzrastające zapotrzebowanie na uniwersalne okręty trałowe przyczyniło się do zaprojektowania kolejnej wersji niemieckiego trałowca określanej jako typ 1943 (pierwotnie określany jako typ 1942). Wstępny projekt został wykonany w 1942 r. przez biuro projektowe stoczni A.G. "Neptun" z Rostoku. Opierał się na konstrukcji trałowca typu 1940. Podstawową różnicą w stosunku do niego była jego modułowa budowa. Pozwalało to na znacznie szybsze ukończenie okrętów, oraz włączenie do programu budowy przedsiębiorstw nie związanych z budownictwem okrętowym. Według założeń ukończenie modułu powinno wynieść od 3 do 4 tygodni. Kolejny tydzień potrzebny był na połączenie wszystkich modułów w stoczni docelowej. Kolejne dwa na wyposażenie okrętu, oraz jeden tydzień na próbne rejsy. Projekt przewidywał podział kadłuba na 7 niezależnie budowanych od siebie sekcji.Nowy typ trałowca miał być o 5,45 m dłuższy od typu 1940 oraz miał posiadać silniejsze uzbrojenie w postaci dwóch dział kal. 105 mm.
W czerwcu 1943 r. rozpoczęto poszukiwanie stoczni i zakładów produkcyjnych posiadających jeszcze duże możliwości wytwórcze. Na główne stocznie kończące proces budowy okrętów wybrano od razu A.G. "Neptun" z Rostoku oraz Fr. Schichau z Królewca. We wrześniu 1943 r. powołano biuro inżynierskie wschód (Ingenieur-Büro Ost) przy stoczni w Królewcu nadzorujące prace projektowe i budowę trałowców nowego typu. Biuro wykonało kompleksowe rysunki odnośnie wyposażenia, sieci elektrycznej i wodnej oraz wiele modyfikacji pierwotnych założeń. Wydawało także instrukcje do producentów sekcji odnośnie zauważonych niedoróbek itp. faktów.
Podobnie jak w przypadku trałowców typu 1940, zastanawiano się nad produkcją wariantową trałowców typu 1943. Tradycyjnie już część okrętów miała zostać ukończona jako poławiacze torped (Torpedoschießboot) o numerach od TF 25 do TF 39. Kolejne wersje przewidywały użycie trałowca jako jednostki do zwalczania okrętów podwodnych (U-jäger lub Kriegs U-jäger) o numerach od KUJ 26 do KUJ 42 oraz jako minowce (Minenleger) posiadające tory minowe dla 24 min. Ostatni proponowany wariant (Torpedoboot) przewidywał uzbrojenie trałowca w dwie pojedyncze wyrzutnie torpedowe kalibru 533 mm.